زین العابدین صادقی؛ سید عبدالمجید جلایی؛ مهلا نیک روش
چکیده
در این مطالعه تلاش شده است تا تغییرات مصرف انرژی با استفاده از رویکرد تحلیل تجزیه شاخص و روش میانگین شاخص دیوژیا در سال 1390 برای استانهای ایران بررسی شود[1]. تجزیه مکانی با استفاده از مدل چند منطقه‌ای برای مصرف انرژی انجام شده است. نتایج نشان میدهد در رتبه‌بندی اثر شدت سیستان و بلوچستان با رتبه 1 کمترین توان صرفه‌جویی و تهران ...
بیشتر
در این مطالعه تلاش شده است تا تغییرات مصرف انرژی با استفاده از رویکرد تحلیل تجزیه شاخص و روش میانگین شاخص دیوژیا در سال 1390 برای استانهای ایران بررسی شود[1]. تجزیه مکانی با استفاده از مدل چند منطقه‌ای برای مصرف انرژی انجام شده است. نتایج نشان میدهد در رتبه‌بندی اثر شدت سیستان و بلوچستان با رتبه 1 کمترین توان صرفه‌جویی و تهران با رتبه 31 بیشترین توان صرفه‌جویی را دارند. میانگین کشوری اثر شدت358.46 میلیون تن معادل زغال‌سنگ میباشد. استانهایی که در زیر مقدار میانگین کشوری اثر شدت قرار گرفته‌اند توان صرفه‌جویی بالاتری دارند و مصرف انرژی کمتری دارند. در رتبه‌بندی اثر ساختار استان کرمان در رتبه 1 و استان خوزستان در رتبه 31 قرار دارد، که به ترتیب دارای کمترین و بیشترین ساختار صنعتی انرژی بری هستند. میانگین کشوری اثر ساختار 77.38- میلیون تن معادل زغال‌سنگ میباشد که نشان دهنده عملکرد بهینه تعداد کمی از ساختار صنعت استانهاست. در رتبه‌بندی اثر فعالیت استان تهران با رتبه 1 و استان خراسان جنوبی با رتبه 31 در ابتدا و انتهای لیست رتبه‌بندی اثر فعالیت قرار گرفته‌اند. میانگین کشوری اثر فعالیت 281.07- میلیون تن معادل زغال‌سنگ است که 11 استان در بالای این مقدار جای گرفته‌اند. در اثر شدت ترتیب مناطق[2] به‌صورت منطقه پنج، منطقه دو، منطقه سه، منطقه چهار و منطقه یک میباشد. در اثر ساختار ترتیب مناطق به‌صورت منطقه دو، منطقه پنج، منطقه یک، منطقه چهار و منطقه سه کشور میباشد و درنهایت اثر فعالیت به‌صورت منطقه چهار، منطقه یک، منطقه سه، منطقه پنج و منطقه دو ایران رتبه‌بندی شده است.
[1] -ز فراوردههای نفت سفید، نفت کوره، نفت گاز، بنزین، گاز طبیعی و برق با هم واحد کردن آنها به عنوان یک سبد انرژی استفاده شده است
[2] -در منطقه بندی استانهای کشور به همجواری، محل جغرافیایی و اشتراکات توجهشده است. این منطقه بندی به شرح زیر است ( وزارت کشور،1393)
منطقه1: تهران، قزوین، مازندران، سمنان، گلستان، البرز، قم
منطقه2: آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی،اردبیل، زنجان،گیلان، کردستان
منطقه3: کرمانشاه، ایلام، لرستان، همدان، مرکزی، خوزستان
منطقه4: اصفهان، فارس، بوشهر، چهارمحال بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، هرمزگان
منطقه5: خراسان رضوی، خراسان جنوبی، خراسان شمالی، کرمان، یزد، سیستان و بلوچستان
سیدعبدالمجید جلایی
چکیده
بررسی تأثیر تجارت خارجی بر توزیع درآمد بین هر یک از دهک های درآمدی شهری ایران
سید عبدالمجید جلایی*
دانشیاردانشگاه شهید باهنر کرمان
مصطفی گرگینی
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید باهنر کرمان
تاریخ دریافت: 21/9/91 تاریخ پذیرش:6/1/92
چکیده
تجارت خارجی از موضوع های مهمی است که از اهمیتی ویژه، در اقتصاد هر کشور برخوردار ...
بیشتر
بررسی تأثیر تجارت خارجی بر توزیع درآمد بین هر یک از دهک های درآمدی شهری ایران
سید عبدالمجید جلایی*
دانشیاردانشگاه شهید باهنر کرمان
مصطفی گرگینی
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید باهنر کرمان
تاریخ دریافت: 21/9/91 تاریخ پذیرش:6/1/92
چکیده
تجارت خارجی از موضوع های مهمی است که از اهمیتی ویژه، در اقتصاد هر کشور برخوردار بوده است. از طرف دیگر یکی از هدف های مهم در جامعه، برقراری عدالت اقتصادی است که بُعد مهمی از آن را عدالت در زمینه توزیع درآمد تشکیل می دهد. این مسئله زمانی دارای اهمیت است که بتوان تأثیر ساختار تجارت را در بین هر یک از دهک های درآمدی بررسی نمود. بر همین اساس، در مقاله حاضر به بررسی تأثیر تجارت خارجی بر ضریب جینی هر دهک بر اساس دو مدل VAR و VECMپرداخته و از داده های سری زمانی سال 1358-1388 استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد در کوتاه مدت، افزایش تجارت خارجی ضریب جینی را در تمام دهک ها کاهش و توزیع درآمد را عادلانه تر می کند. البته در کوتاه مدت، شدت اثر تجارت خارجی بر روی ضریب جینی در دو دهک با درآمد بالا و پایین بیش از سایر دهک های درآمدی می باشد. در بلند مدت، بین تجارت خارجی و ضریب جینی در شش دهک پایینی رابطه مستقیم وجود دارد و در چهار دهک بالایی این رابطه معکوس است. این رابطه معکوس در دهک های بالایی روبه افزایش است؛ به طوری که در دهک دهم بیشترین شدت را به خود می گیرد.
کلید واژه ها: تجارت خارجی، توزیع درآمد، ضریب جینی، دهک های درآمدی.
طبقه بندی JEL : ، ، .
